Misschien zit ie niet eens meer in je computer: het diskettestation. Dit apparaat heeft zijn langste tijd gehad en is grotendeels verdrongen door de memorystick en de CD/DVD/BD. Ik ga in deze tutorial iets vertellen over de geschiedenis en de werking van de diskette.
De diskettes is niet altijd zo klein geweest zoals je hem nu kent. De eerste diskettes waren nog veel groter en konden nog minder informatie opslaan! De eerste diskettes waren 8-inch (20 cm!) breed en 79,7 kb aan data op. Dat is zoveel als een groot word-document of een foto van 0,5 megapixel foto in standaardkwaliteit. Deze werden voor het eerst geintroduceerd door IBM in 1971. In de jaren die volgden werd de opslagcapaciteit steeds een beetje opgeschroeft, tot in 1977 de laatste 8-inch diskette van 1,2 MB markt werd gebracht.
In 1976 kwam de eerste 5ΒΌ-inch diskette op de markt, die een capaciteit had van 89,6kb. Dit is veel minder dan de 8-inch types van toen, maar was wel veel kleiner. (13,3 cm, ongeveer de grootte van een CD met hoesje maar dan iets minder dik)
In 1982 kwam de 3,5-inch diskette uit, de grootte zoals wij die kennen. Deze kon 280 kb aan data hebben. Dit groeide tot in 1987 de alombekende 3,5-inch diskette van 1,44 MB uitkwam. Hierna kwam er nog een diskette van 2,88 MB, maar die is nooit echt populair geworden. Daarnaast zijn er van verschillende merken (de ZIP-disks zijn hiervan het bekendst) diskette-achtigen uitgekomen met een opslagcapaciteit tot enkele gigabytes, maar deze werkten met een andere technologie dan de normale diskettes. Doordat ze vrij duur waren zijn ze nooit populair geworden bij de consument.
Een diskette werkt net als een casetteband, maar dan in het rond: er zitten hele kleine magnetische deeltjes op het oppervlak die met een lees/schrijfkop kunnen worden uitgelezen of worden beschreven. Als er een sterke stroom op de kop wordt gezet worden de deeltjes veranderd. Bij een zwak stroompje wordt dat stroompje beinvloed door de magnetische deeltjes in plaats van andersom, waarmee het stroompje dus de informatie van het floppy afleest.
Gelukkig heb ik nog ergens een oude diskettedrive en een hele berg diskettes liggen. De diskette is eigenlijk een rond schijfje (net een CD) waarop magnetische deeltjes zitten. Hieromheen zit een behuizing om ervoor te zorgen dat er geen stof op het oppervlak komt, want dat kan de gegevens en de diskette zelf beschadigen. Daarnaast zit er ook nog een beetje textiel op de binnenkant van de behuizing om eventueel stof van de schijf af te vegen.
In de diskettedrive zit een motor om de diskette rond te draaien, twee leeskoppen (boven en onder) en een motor om de leeskop heen en weer te bewegen. Zie de foto hieronder.
De bovenste rij, van links naar rechts: de leeskop boven een diskette, het hele diskettestation zonder kap, de motor voor het ronddraaien van de diskette en de bovenste leeskop.
De onderste rij, van links naar rechts: het systeem om de leeskoppen heen en weer te bewegen, de kaart waarop alle informatie verwerkt wordt de motors aangestuurd worden en de communicatie met de rest van de computer wordt afgehandeld, de onderste leeskop en de motor om de leeskoppen heen en weer te bewegen.
