Als je alle tutorials gevolgd en gesnapt hebt kun je programmeren. Het enige probleem is dat het programmeren (tenminste, dat vind ik) helemaal niet het moeilijkste is van het maken van een programma. Het is veel moeilijker om te bedenken hoe je een computer iets moet laten doen. Dat is op zich ook programmeren, maar die stappen kun je bedenken zelfs zonder dat er een computer aan te pas komt. Het is daarom belangrijk dat je leert te denken in stukjes: wat moet er eerst gebeuren en hoe, wat gebeurd er met de gegevens die daaruit komen, en hoe, en waar gaat de uitvoer heen?
Ik kan me goed voorstellen dat het moeilijk is om in zulke blokjes te denken. Maak je geen zorgen, dat komt vanzelf. Om de overstap te vereenvoudigen gaan we pseudocode schrijven. Dat is een reeks stappen die een programma moet doen, maar dan in gewone mensentaal. Stel dat je een automatische tankstation-computer moet programmeren. De pseudocode ziet er dan als volgt uit:
We hebben nu een "programma", maar de computer zou hier niets van snappen. Het is handig om deze instructies nog verder op te splitsen:
Dat is al een stuk beter. Deze opdrachten zijn veel eenvoudiger te vertalen naar commando's dan de eerste versie. De stap van pseudocode naar echte code zou nu veel minder groot moeten zijn.
Overigens moet opgemerkt worden dat dit programma dat hierboven staat wel geprogrammeerd kan worden in onder andere C, C++, Java, Python, Perl en de andere "moeilijkere" talen. In BASIC zou dit in geen geval kunnen, omdat er geen commando's zijn om bijvoorbeeld de brandstofmeter, de pinpas-invoer en het beeldscherm te regelen. Dat laat meteen ook zien waarin de kracht van BASIC zit: je kunt ermee leren, het is een opstapje, maar geen volwaardige programmeertaal.